In een ras tempo schakelen de weken zich aan één. Buiten mijn andere drukke werkzaamheden om, houdt het voor mij in dat ik elke 2 weken weer een stukje over muren mag schrijven (ik had hier ook moet kunnen zetten maar ik zie het nog altijd als een gunst). Gelukkig loopt de cyclus van de rubriek gelijk aan de momenten dat ik op woensdag mijn grijze bak buiten moet zetten (hier is het wel moeten want anders zit ik met een gezin van 6 al snel met een afval probleem). Over het algemeen kan ik bij het, op woensdag, naar buiten zetten van mijn grijze bak met een gerust hart constateren dat mijn stukje ruimschoots voor de deadline van vrijdag klaar is. Alleen deze ronde moest ik tot mij schrik constateren dat ik op woensdag nog niets klaar had. Maar goed ik had nog ruim 2 dagen voor mijn tekst, tot de redactie mij belde dat de deadline naar donderdag verschoven was. Paniek, waar zat nog een gaatje in mijn agenda om de tekst te maken. Gelukkig had ik net een ronde met foto’s van leuke muren geschoten. Dus rest mij alleen nog maar een tekst te bedenken. Onder druk presteren is niet iedereen gegeven maar of dat voor mij geldt, zal uit dit stukje moeten blijken.
De muur gelegen aan de Toon Kokhof in Beverwijk is recent volledig gereinigd en opnieuw gevoegd. Een muur opgetrokken van een frisse brons rode waalformaat handvorm steen. Vooral de witte voeg zorgt dat deze muur in het oog springt. En de muur kunnen we volledig zien doordat hij direct aan de stoep grenst en daarom niet met allerlei struiken kan begroeien.
Jammer is het wel dat de gemeente heeft bedacht dat de stoep voor deze muur eens per week dient als hangplek voor klikos. Nu maar hopen dat de buurt bewoners de bakken na lediging, zoals het betaamd, snel binnen halen. In de praktijk is dat niet helemaal zo. Hoe ik dat weet? De foto is namelijk op zondag genomen. De bezitter van de bak was dus erg laat met het naar binnen halen, of positief gedacht erg vroeg met het buiten zetten. Maar terug naar de muur.
De 2 onderste lagen van deze in wild verband gemetselde muur is gemaakt van een donker paarse plint steen. Wat wederom bij metselen in wild verband opvalt, is dat we om de 4 hele stenen een halve steen tegen komen. Toeval? Mogelijk heeft het met de spanwijdte van de metselaar te maken. De plint is weer voorzien van een donkere voeg; een goede keuze. De symmetrie van de muur is perfect, vooral door het ranke raam in het midden. Jammer is alleen dat er een roostertje boven in de muur is gemaakt, dit wordt echter weer gecompenseerd door de ventilatie sleuven in de staande stenen. Maar goed, je moet ergens heen met je ventilatie. Aan de muur is te zien dat we de laatste tijd nogal wat last hebben gehad van regenwater. De linker kant en de bovenste lagen van de muur hebben zich vol gezogen met water en zijn daardoor donker gekleurd. Maar met wat wind en zon zal dit weer weg trekken. Wat overigens wel opvalt is dat de muurafdekker (betonnen band boven metselwerk) totaal geen overstek heeft. Dit zal ooit een keuze zijn geweest van de architect. Nu zal deze afdekker niet belast worden met enorm veel water maar soms kan dit soort oplossingen zorgen voor extra vervuiling. Dit ontstaat omdat het water de kans krijgt om direct vanaf de muurafdekker langs de muur te lopen. Al het vuil wat hier op ligt zal dan zorgen voor sporen op de muur. Zou de muurafdekker, mits voorzien van een waterhol, iets voorbij de muur steken dan zou het water zonder de muur te raken direct op de grond vallen.
Mogelijk vraagt u zich af waarom ik de groene bak niet heb weggehaald. Dat had ik natuurlijk makkelijk kunnen doen. Maar voor het maken van foto’s leef ik van groene bak naar groene bak.
Even denken wat is het deze week ook alweer, groene of grijze bak?
Tot de volgende bak….. euuuh muur
Foto: René Lust
Cijfer uitstraling 8
|
