Nieuws

Eerlijk gezegd had ik nooit van mijzelf verwacht ooit nog eens aandacht te besteden aan een geverfde stenen muur in deze rubriek. Maar soms verbaasd een mens zichzelf nog wel eens. Want laten we eerlijk zijn, van het originele product stenen is op deze foto niets meer over. Sterker nog op de begane grond komen we helemaal geen stenen tegen en op de verdieping is van de in kruisverband (al is dit slecht te zien door de verf) gemetselde stenen weinig meer te zien. Dat is eigenlijk wel jammer want daardoor zijn een aantal details in het metselwerk niet goed meer te zien. Neem nou de vullingen onder de segmentbogen, deze lijken in elleboogverband gemetseld maar 100% zeker ben ik daar eerlijk gezegd niet van. Helemaal jammer is het dat de siertoog onder de goot deels in keperverband gemetseld er helemaal als een eenheidsworst uitziet. Begrijp me niet verkeerd want uiteindelijk heeft dit pand      met mediterrane achtige kleuren best wel een frisse uitstraling. Maar een stenen liefhebber loopt hier niet echt warm voor. Maar waarom besteden we dan wel aandacht aan deze muur van Lunchroom-Brasserie Noordeloos. Dat komt meer door een verhaal wat mij ten ore kwam uit de tijd dat in dit pand nog lunchroom van Etten zat. Voor zover ik mij kan heugen was het pand toen nog niet geschilderd, laten we maar zeggen die goede oude tijd. We gaan terug naar ergens midden jaren 60. De mens maakt de eerste ruimte wandeling, Churchill overlijd, de Stones staan in de hitlijsten met (I Can't Get No) Satisfaction, René Lust gaat naar de kleuterschool, Ab Geldermans start zijn sportzaak in Beverwijk en een jonge Johan Cruyff is een regelmatige bezoeker van Beverwijk. Ik hoor u denken:” El Salvador, nummer 14”? Ja, juist, de verlosser himself. Wat heeft die nu te zoeken in Beverwijk? Dat ging volgens mij om 4 redenen. Allereerst  Ab en Johan kenden elkaar vanuit de sport wereld en dat klikte. Zo goed zelfs dat Johan een regelmatig bezoeker in Ab zijn sportzaak was. Johan deed dat onder het genot van een sigaretje en ook aan de inwendige mens werd gedacht. Dat “probleem” kon vlak om de hoek opgelost worden. Daar kwam rede twee op de proppen. Johan, Ab en soms ook andere Ajax toppers zoals bv Piet Keizer genoten van de overheerlijk bekend staande broodjes van van Etten, die dan wel weer bij Ab werden opgegeten. Rede drie kan niet anders zijn als dat de meer dan mooie muren, toen nog niet geschilderd, een enorme aantrekkingskracht hadden op de Nederlandse voetballer van de vorige eeuw, (of zou ik dat een beetje hopen?)
Oh ja, ik zou het bijna vergeten, de vierde en denk wel aantrekkelijkste reden. De broodjes van van Etten waren niet alleen lekker, ook de aantrekkelijke bediening, zo heb ik uit de overlevering, maakten de broodjes nog smakelijker. Ja die Cruyff was toen al een gezonde Hollandse jongen. Helaas is het contact tussen Ab en Johan uiteindelijk verminderd, maar wat in een goed vat zit verzuurt niet.
Want vele jaren later zat Ab bij een lezing van Johan, toen deze over was uit Barcelona, in de zaal. Op enig moment kreeg Johan Ab, onze Beverwijkse sportman van de eeuw (of doe ik nu iemand te kort) in de gaten en is toen de zaal in gelopen waar hij met tranen in zijn ogen deze echo uit het verleden omhelsde. Wat zal er als eerste door zijn hoofd geschoten zijn bij het zien van Ab? Ab zelf, de lekkere broodjes en/of de bediening of toch gewoon de muren? Natuurlijk dat laatste, geen twijfel mogelijk. Wat geeft het toch een goed gevoel, om dit verhaal, wat zich achter deze muren afspeelde  te delen. Hoe ik dit allemaal weet, dat wordt denk ik wel duidelijk in de volgende aflevering. Zullen we dan maar afsluiten met iets Cruyffiaans?
“Met een bal is een muur je vriend op de fiets niet”. Dasss logisssssch tochhhh.

Foto René Lust
Cijfer uitstraling 6